Back to school & work

Knijpen jullie eens in mijn arm? Is dat echt al 4 september vandaag?

Eerlijk, na meer dan vijf maanden (zes volgende week!) dag en nacht samen te zijn met kleine Mil, deed het toch wel een beetje pijn aan mijn moederhartje om hem achter te laten. Een gek gevoel, want maanden heb ik uitgekeken naar ons derde kindje en voor je het weet is die moederschapsrust voorbij. En wat heb ik eigenlijk gedaan?

Maar eerlijk? Ik kijk er ook wel een beetje naar uit om morgen weer naar Brussel te rijden om weer normale gesprekken te kunnen voeren met collega’s en niet de hele dag babytaal te praten, de hele dag aan mijn zetel gekluisterd te zijn omdat Mil weer een huildagje heeft of de hele dag huishoudelijk taken te doen. Tijd om weer even ‘mezelf’ te zijn en ‘s avonds, ‘s woensdags en in het weekend is er dan nog tijd om lekker veel te knuffelen met mijn kroost. Ik weet niet of ik er al helemaal klaar voor ben, want Mil slaapt nog van bijlage niet door (hij wordt soms tot 5 keer per nacht wakker!), ons huis is een beetje ontploft door de keukenverbouwing (maar héééééé morgen begint er een nieuwe poetsvrouw die toch een beetje tegen het verbouwstof gaat vechten) en op de septemberratrace ben ik ook nog niet helemaal voorbereid. Deze quote past dus perfect bij mij deze week:

Fotocredit: @letterfolks

Ondertussen zijn ook Kobe en Frauke weer goed gestart en zij hebben er duidelijk zin in dit jaar. Kobe gaat al naar het tweede leerjaar en Frauke begint aan haar laatste kleuterklasje. Ook hiervoor moeten jullie eens in mijn arm knijpen, want dat kan ik ook echt niet geloven! En deze foto’s ga ik vanaf nu echt elk jaar nemen aan onze voordeur, want zo zullen we pas echt zien hoe hard onze kroost groeit.

Hoe was jullie eerste school/werkdag?