0
MAMA ZIJN Uncategorized

Brief aan mijn zwangere vriendinnen

Lieve zwangere vriendinnen,

zwangerVijf jaar (!) geleden is het ondertussen. Dat ik voor het eerst hoogzwanger was en moeder zou worden binnen een maand! Moeder? Ik? Kon ik dat wel? Ik zat nog midden in een grote verbouwing en had geen flauw benul van wat dat moeder worden met mij zou doen! Vijf jaar later weet ik het gelukkig wel, maar elke dag leer ik nog bij. Wat had ik toen nood aan iemand die mij zo’n brief schreef om mij te vertellen wat ik had moet weten over zwanger zijn en kinders krijgen, ik schrijf hem dus graag voor jullie, lieve nieuwe mama’s in spé…

Om te beginnen zijn er enkele zwangerschapsgeheimpjes die niemand je vertelt, maar die je wel moet weten.
1. Je voelt je kotsmisselijk, elke dag opnieuw. Leg een beschuit op je nachtkastje, eet dit net voor je opstaat en in de meeste gevallen gaat de misselijkheid over. (niet bij iedereen dus!) Zet een tas verse pepermuntthee of zuig op een pepermuntje.
2. Endorfine, adrenaline, progesteron…tijdens een zwangerschap gieren de hormonen door je lijf! Ik herinner mij nog als gisteren dat ik op het ene moment dacht dat ik de wereld aankon en op het andere moment stond te huilen of te schreeuwen tegen mijn Lief. Handig is dat je je zwangerschap steeds als excuus kan gebruiken, toch?
3. Je nachtrust is voorbij…voor enkele jaren. Slapeloosheid, ik denk dat ik dat nog het ergste vond aan heel mijn zwangerschap en de maanden (en jaren) erna. Gelukkig probeerde ik mijn verloren uurtjes overdag in te halen door middagdutjes te doen samen met mijn baby.
Vandaag was ik een dag en een nacht alleen thuis en het voelde meer dan vijf jaar geleden dat ik nog eens tot half 10 heb geslapen!
4. Brandend maagzuur. Toen ik zwanger was, had ik hier behoorlijk veel last van. Kussen hoger leggen om te slapen, anti-maagzuursiroopjes en anders eten heeft niet echt veel geholpen. Toen mijn kind eruit was, was het gedaan maar toen kreeg mijn kind last van reflux. En zo bleven we bezig.
5. Urineverlies. Eén van de vervelendste kwaaltjes waar ik aan het einde van mijn twee zwangerschappen last van had en dat niemand je waarschijnlijk durft vertellen. Dit is te wijten aan een verzwakte bekkenbodem en daarom is het dus belangrijk om die bekkenbodemspieren te trainen, al tijdens je zwangerschap en ook daarna!
6. Seks tijdens je zwangerschap? Ja dat mag! Je hoofd staat er misschien niet altijd naar en omdat je lichaam verandert, voel je jezelf misschien niet altijd op en top, been there! Toch zijn er ook voordelen aan verbonden! Je hoeft niet te denken aan anticonceptie :-). Toch kan het zijn dat je libido wat minder is of helemaal weg is. Toch raad ik aan mama’s die voor het eerst een kindje krijgen aan om te genieten van de laatste momenten dat jullie met z’n tweetjes alleen zijn want de eerste maanden met een baby zijn niet te onderschatten en dan is er van seks vaak geen sprake meer.
7. Je verdikt! Zelf was ik enorm bang dat mijn weegschaal tilt zou slaan, maar al bij al viel het nog mee. Bij de zwangerschap van Kobe kwam ik 9 kilo bij en bij Frauke 8,5 kilo. Die extra kilo’s was ik snel kwijt door de borstvoeding en ik ben zelfs een tijdje magerder geweest dan ooit na de zwangerschap van Kobe. Diëten tijdens je zwangerschap doe je beter niet, gewoon gezond eten en genoeg bewegen is de boodschap!
8. Geniet nog van je vrije leven. Dat klinkt zo cliché, maar het is wel zo. Besef dat van zodra je een baby hebt, je geen vrij mens meer bent. Vroeger kon je gewoon vertrekken en gaan shoppen wanneer jij daar zin in hebt. Uitslapen in het weekend, blijven plakken op een terrasje, zomaar op vakantie vetrekken. Wil ik jullie vertellen dat het gedaan is met je schoon leven? Bijlange niet, want wat je ervoor in de plaats krijgt, is onbetaalbaar!
9. Help, ik wil een dochter! Zal ik jullie eens een geheimpje verklappen? Toen ik voor het eerst zwanger was, droomde ik van een dochter, echt! Toen mijn gynaecoloog mij vertelde dat ik een zoontje zou krijgen, was ik de eerste minuten echt teleurgesteld (sorry Kobe!). Gelukkig was dat gevoel snel weg en kreeg ik 19 maanden later een pracht van een dochter cadeau. Nu ben ik supercontent dat ik een zoon én een dochter heb, een koningswens. Voel je dus niet schuldig als je zo’n gedachten hebt. Maar besef dat je gewoon gelukkig moet zijn dat je een gezond kind op de wereld mag zetten en zijt daar maar dankbaar voor, want er zijn mensen die minder geluk hebben.

De bevalling dan. Daar valt gelukkig genoeg over te lezen via internet en vraag maar eens aan je vriendinnen hoe zijn hun bevalling ervaren hebben. Op ons werk is dat vaak het favoriete gespreksonderwerp en ik vind het nog altijd leuk om anderen hun bevallingsverhaal te horen. Benieuwd naar het onze? Hier kan je er eentje lezen.

De eerste dagen. Een roze wolk? Je leven verandert drastisch van de ene op de andere dag en iedereen komt je zeggen dat je ervan moet genieten want ze worden oh zo snel groot…vijf jaar later kan ik zeggen dat dat zo waar is, dat ze zo rap groot worden. Maar of ik er in het begin van genoten heb? Pfff. Toen ik pas bevallen was van Kobe, overviel mij alles zowat. Ik was zo moe van de bevalling en er kwamen zoveel emoties los dat ik even de kans niet kreeg om te genieten van mijn lief klein babyke. En toen waren er nog geen initiatieven zoals The Gentlemom, wat had mij dat toen kunnen helpen!

kobe2

Enkele tips voor de eerste dagen?
De nest-en wasdrang zal er ongetwijfeld voor zorgen dat je huis er kraaknet uitziet de weken voor je bevalling. Je diepvries zit misschien al vol met soep, stoofpotjes, spaghettisaus…. Is dat niet zo? Vraag dan aan je bezoek om kraamkost mee te brengen!

De geboorte van je baby is een blijde gebeurtenis en iedereen wil die kleine van jou natuurlijk zo snel mogelijk komen bewonderen. Toch kan al dat bezoek in één keer enorm vermoeiend zijn, ik maakte de fout om geen ‘neen’ te durven zeggen. Jij kan dat wel doen, ik heb je tenminste gewaarschuwd :-).

Ga je borstvoeding geven? Dit is misschien wel de meest gestelde vraag die je de afgelopen maanden kreeg. Het is grappig hoeveel mensen een mening hebben over het geven van borstvoeding! Ja, ik heb mijn twee kinders borstvoeding gegeven, omdat het vlot ging en omdat ik erachter stond! Maar in de praktijk was het niet altijd een pretje! Soms was  het echt vermoeiend, soms was het pijnlijk maar het had ook veel voordelen, ik had altijd en overal melk en mijn baby’s sliepen ‘s nachts naast mij met zo’n co-sleeper waardoor ik bijna nooit uit mijn bed moest. Voel je niet schuldig als borstvoeding bij jou niet lukt of als je er niet achter staat. Het is tenslotte jouw lijf en soms is het gewoon niet mogelijk, wat iedereen ook zegt!

Huilbuien? Baby’s kunnen er wat van! Toen ik voor de eerste keer mama werd, had ik het romantische idee dat een baby urenlang slaapt en alleen maar huilt als hij honger heeft. Was dat even een tegenvaller! De eerste levensweek van Kobe was ik bijna een hele week wakker, ik weet dat nog ja! Het is pas vijf jaar later dat ik weer slaap zoals vroeger, niet helemaal, want dat uitslapen zoals vandaag is zeldzaam.

kobe

Een tweede kind? Daar denk je de eerste maanden na je zwangerschap totaal niet aan.Tijdens mijn tweede zwangerschap vroeg ik me vaak af of ik mijn tweede kind wel zo graag zou zien als mijn eerste. Of het moedergevoel bij de geboorte even sterk aanwezig zou zijn als bij mijn eerste? Absoluut! Al moet ik toegeven dat ik de overgang van één naar twee kinderen moeilijker vond dan van geen naar één kind. Je hebt het gevoel dat je geen tijd meer hebt voor jezelf en jezelf volledig wegcijfert. Maar niet getreurd, vijf jaar later schrijf ik hier dat het betert, snel zelfs!

kobe3

Een peuter en een kleuter later, heb ik nog wel wat tips voor jullie over het hebben van kinderen:

  • Geloof niet wat ze je allemaal willen aansmeren van speciale productjes en dure babyspullen. Mijn gynaecoloog zei tegen mij ‘Je kindje heeft allen maar jou nodig!”, iets wat ik nooit zal vergeten en ook verkondig aan al mijn zwangere vriendinnen. Schuim kringwinkels en stockverkopen af, vraag aan familie en vrienden of ze babyspullen wegdoen. Doe jezelf in leuke (web)shops enkele spullen cadeau die je echt leuk vindt ;-).
  • Denk af en toe ook aan jezelf! Durf hulp te vragen aan je omgeving om eens op je kinderen te passen.
  • “Carrière maken? Tuurlijk! Ik breng mijn kind wel van ‘s morgens 7u tot ‘s avonds 7u naar de opvang.” Tot je bevallen bent. Plots durf je wel andere keuzes maken, 4/5 gaan werken of zelfs van werk veranderen in functie van je kind of om het gecombineerd te krijgen met je kind. Durf dat doen.
  • Luister naar jezelf en jouw moedergevoel. Jij bent de moeder van je kind en jij weet het zelf het best. Geloof mij.
  • Als je ergens naartoe gaat, plan dan een uur op voorhand dat je naar buiten gaat. Je wilt niet weten wat er allemaal nog moet gebeuren voor je vertrekt: van pipi en kaka opkuisen tot nieuwe kleren aantrekken en zoveel meer.
  • Leer loslaten. Je huishouden, een huis waar je van de vloer kan eten, het perfecte plaatje. Niet perfect is ook goed, geloof mij!
  • Zo kan ik nog enkele uren doorgaan…

frauke baby

En als ik dit allemaal zo lees, ben ik eigenlijk blij dat ik geen kinderen meer wil, haha :-)! Het is goed zo. (al droom ik er stiekem nog eens van om weer zwanger te zijn :-))

Lieve zwangere vriendinnen van me, het klinkt cliché. Maar geniet van dat leven in je buik en hopelijk hebben jullie iets aan bovenstaande tips gehad. Deel ze met jullie zwangere vriendinnen en help elkaar. Dat zouden moeders onder elkaar veel meer moeten doen.

Hebben jullie zelf nog tips? Laat ze gerust weten, dan vul ik ze graag aan :-).

You Might Also Like...

15 Comments

  • Reply
    Lies
    juli 30, 2015 at 7:48 am

    Een kuisvrouw nemen 😉 Ik heb daar zo lang over getwijfeld maar nu baby 2 op komst is en hij mijn lichaam momenteel een beetje om zeep helpt, zette ik de stap… oh god had ik veel eerder moeten doen… de rust in je hoofd te weten dat er een moment in de week komt dat je huis helemaal netjes is doet wonderen en je hebt weer extra tijd voor je kids en jezelf… 🙂

  • Reply
    Joke
    juli 30, 2015 at 8:11 am

    Kraamhulp inschakelen! Ik heb dat pas gedaan bij mijn derde zwangerschap (3 keizersnedes!) en had direct spijt dat ik dit niet eerder had gedaan. Zij hebben me door die eerste weken thuis gesleurd.

  • Reply
    Berbe
    juli 30, 2015 at 8:41 am

    Goede afspraken maken met je partner! Kinderen opvoeden doe je met 2! Al mag ik daar absoluut niet over klagen, wat dat betreft heb ik een modelman. Maar als ik in mijn vriendenkring zie dat sommige mama’s er quasi alleen voor staan, dan wordt de feministe in me wakker 🙂

  • Reply
    trijnewijn
    juli 30, 2015 at 8:43 am

    Leukzeg. Sinds dit jaar spam ik hoogzwangere vriendinnen met tips om de eerste dagen/ weken met baby door te komen. Dat het normaal is dat je bij die babybluesdagen overal aan twijfelt en bij het minste huilt, dat je baby tijdens regel dagen (ongeveer dag 5, 10, 20, 40 enz, maar het kan evengoed dag 4,8,15 enz zijn) beseft dat ie gegroeid is en dus meer eten nodig heeft en dat dat zoeken naar de juiste hoeveelheid en timing in combinatie met een hongerige ongelukkige baby heel zwaar is, dat die moeilijke dagen niet jouw schuld zijn, dat de blije baby’s die je ziet niet net door die dagen gaan en nog meer van dat… En vooral, dat die moeilijke dagen en huilbuien (van je baby of jezelf) er gewoon bij horen, dat je je daardoor geen mindere of slechtere mama moet voelen! Want met alle emoties van de eerste weken en regel dagen die komen net als je denkt dat het wat beter gaat, kun je heel snel aan jezelf gaan twijfelen. Ik wou dat iemand mij dat gezegd had in den tijd…

  • Reply
    goofball
    juli 30, 2015 at 8:49 am

    Niemand had me ooit verteld van die slapeloze nachten al tijdens de zwangerschap en dat maagzuur. Dat ik een slaapgebrek zou hebben eens het kindje er was, had ik wel door, maar dat ik al vanaf maand 3-4 zwanger niet meer zou slapen, dat wist ik niet. Pas toen ik erover kloeg, bleken alle moeders last gehad te hebben. Wat een revelatie. En ik die dacht dat misselijkheid mijn grootste vrees moest zijn tijdens de zwangerschap.

    Grappig genoeg, eens het kindje er is, informeert men vaak naar je vermoeidheid en of het wel wat lukt : euh ja hoor, ‘k word niet vaker wakker ‘s nachts dan voor de geboorte.

    Wat Joke hierboven zei: Kraamhulp!!!! Kraamhulp boeken. Die mensen zijn engelen. Je kan niet genoeg kraamhulp krijgen die je een stoofpotje maken, je huis wat opruimen, babietje badje geven terwijl je zelf probeert een dutje te doen of eindelijk eens op je gemak een douche te nemen.

    En inderdaad: je kindje heeft enkel jou nodig. Ik maar stressen om al voldoende dingen van de babylijst vooraf in huis te hebben want “ik ging die sebiet nodig hebben” …en na maanden stonden ze toch nog ongebruikt want babietje sliep nog niet in eigen kamer maar bij mij in co-sleeper, dronk nog niet uit flesjes want ik gaf borstvoeding, …. Buiten een paar rompertjes moet je in feite echt nog niets in huis hebben voor de geboorte en dan leer je wel stap voor stap wat je extra moet hebben en hoe je je organiseert en is er nog tijd genoeg om spulletjes te gaan kopen.

  • Reply
    Jade
    juli 30, 2015 at 9:31 am

    (Nog) geen tips van mijn kant, maar ik kan wel zeggen dat ik het bovenstaande met bovenmatige interesse heb gelezen. 🙂

  • Reply
    Sofie
    juli 30, 2015 at 10:14 am

    Hou tijdens de zwangerschap of vanaf de geboorte een boekje bij waarin je af en toe schrijft over je gevoelens. Als de baby meer en meer kind wordt gaat het meer over eerste stappen, of over hoe jij hem of haar karakter inschat. Van onschatbare waarde om te herlezen. Ik hield het bij onze oudste vol tot hij 8 is. Als hij 18 is, is het het mooiste cadeautje dat ik geven kan.

  • Reply
    D'abord Roze
    juli 30, 2015 at 2:00 pm

    Hahaha deze lees ik liever niet… Maar ik denk,als je op het einde van de rit terug denkt aan deze periode. Je alleen de mooie dingen herinnert.

  • Reply
    Davina
    juli 30, 2015 at 4:31 pm

    Je bent nog wel wat vergeten :p
    Aambeien, dames. Aan het eind van je zwangerschap, door het persen, … pijnlijk en héél vervelend.

  • Reply
    CreAnka
    juli 30, 2015 at 7:02 pm

    Wel, door dit alles te lezen…
    heb ik gewoonweg nog meer zin om mama te worden!
    Helaas moet het nog een paar jaartjes wachten, wegens een pas begonnen opleiding.

    Grtjs

  • Reply
    Ellen Naait
    juli 30, 2015 at 8:47 pm

    ZO herkenbaar allemaal! Wat ik het zwaarst vond, waren de babyblues achteraf! Die duurden bij mij telkens redelijk lang!
    En ja hoor, op de één of andere manier vond ik de overgang van 1 naar 2 ook zwaarder dan van 0 naar 1.

  • Reply
    Johanna
    juli 31, 2015 at 8:08 am

    fijne tips!

    ik heb vrij consequent een dagboek bijgehouden, eerst per week toen ik zwanger was, mijn bevallingsverhaal heb ik ook uitgeschreven, ik heb een schriftje waarin ik de eerste maanden voeding en ‘groeimomenten’ bijhield, en ik heb een schattig boekje ‘Mom’s one line a day – a five year memory book’ waarin ik wekelijks meerdere keren kort iets schrijf. Kinderpraat, feestjes, nieuwe vaardigheden, grappige dingen… Goud waard gewoonweg! En foto’s nemen, veel foto’s. ik heb 7.5 maand borstvoeding gegeven en toch heb ik enkel foto’s van de eerste weken borstvoeding. hoe heb ik dat nu toch over het hoofd kunnen zien?

  • Reply
    Ellen
    augustus 2, 2015 at 9:57 am

    Kiwi’s !!! Elke morgen bij het ontbijt, om constipatie tijdens de zwangerschap te vermijden, het effect van ijzerpillen op je darmen enigszins te counteren en om inderdaad het leven met aambeien iets dragelijker te maken.
    Echt kak-fruit! Ik lust het helemaal niet graag, maar toch maandenlang elke dag gegeten…

  • Reply
    Angela
    augustus 3, 2015 at 3:01 am

    Na ontzettend veel horrorverhalen te horen ben ik zo blik dat een goede vriendin me naar dit verhaal heeft doorverwezen.

    Ik ben 8 maand zwanger, net verhuisd naar Kenia (man is Keniaans) en “on the hormone rollercoaster”, vatbaar voor alle emoties en ja hoor, slapeloze nachten, aambeien, constipatie en de hele reutemeteut. Zelfs de blinkende trots van mij man (zijn Mercedesje) blijft niet onaangeroerd dankzij de misselijkheid veroorzaakt door teveel baby in buik!

    Dankjewel Lobke voor deze informatieve en POSITIEVE uiteenzetting. Nu hoop ik enkel nog het cultuurverschil te overleven.. 🙂

  • Reply
    le coeur à marée basse
    augustus 9, 2015 at 1:33 pm

    A-MEN
    die had ik graag gelezen voor ik eraan begon 🙂

    ik ben waarschijnlijk de laatste ter wereld om m van dichtbij te bekijken,
    maar wat een leuke (ja zeg 🙂 blog is dit!

Leave a Reply

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.