0
MAMA ZIJN Uncategorized

Moetjes en magjes

IMG_0679
“Kindjes moeten luisteren naar hun mama en papa,” zei ik gisteren aan de ontbijttafel na een crisis van een half uur omdat Frauke vier boterhammen met choco wilde en liefst nog diagonaal gesneden ook. “Dat is dan een moetje hé mama,” vult Kobe verder aan. Een heerlijk woord dat hij leerde van zijn nieuwe juffrouw uit de derde kleuterklas en zo fier als een gieter thuis komt vertellen.

Later op de dag begin ik door te denken over moetjes doen. Wij moeten altijd zoveel. En dit wordt door de maatschappij ook zo opgelegd aan onze baby’s en kinderen. Al van baby af aan moeten zij vanalles en nog wat. ‘Je moet ze laten wenen,” zegt de verpleegster van Kind & Gezin. “Je moet ze vanaf 3 maanden op hun eigen kamertje leggen,” schrijven de babyboeken voor. Daarna moeten ze leren stappen voor hun veertien maanden en ze moeten op 26 maanden zindelijk zijn omdat ze op hun 2,5 jaar naar school moeten. “Je gaat je kind toch niet met een Pamper naar school sturen? Hij moet het leren,” zijn reacties die ik regelmatig uit mijn omgeving kreeg toen Kobe nog niet zindelijk was. Eens aangekomen op school, moeten ze al twee keer per week naar de turn- of voetbalclub na school en liefst ook nog naar de judoles op zaterdagochtend. En oh ja, binnen drie jaar moeten ze naar de muziekschool want dat hoort zo.
Als mama moet je huis er altijd perfect uitzien en elke dag moeten we vers eten op tafel toveren, liefst zo gezond mogelijk en bereid met verse seizoensproducten, ook al zijn we kapot moe na een hele dag werken. Zelf moet je er ook altijd goed uitzien, liefst terug op je gewicht 6 maanden na je bevalling want je moet terug in je jeansbroek kunnen. Twee keer per week moet je naar de fitness en ’s avonds moet je tijd maken voor je vriendinnen die je al maanden niet meer gezien hebt omdat je aan het moederen was.

Al heel mijn leven leg ik de lat heel erg hoog voor mijzelf. Ik moest een diploma halen aan de hogeschool, ik moest 15kg vermageren om er beter uit te zien, ik moest een lief, een huis, een vaste job en twee kinderen hebben voor mijn dertigste. Het liefst wilde ik mijzelf telkens opnieuw overtreffen! Moet ik niet te veel van mijzelf? Ben ik niet te perfectionistisch? En wil ik dit zo meegeven in de opvoeding van mijn kinderen?

“Mama en papa moeten werken kindjes,” zeg ik regelmatig tegen de kindjes wanneer we in de ochtendrush zitten en ze zich weer eens moeten haasten omdat we te laat zullen komen. En dan voel ik mij weer schuldig, want ze ‘moeten’ al zoveel. Een groot contrast ten opzichte van afgelopen zomer, want daar mocht bijna alles: we mochten op vakantie gaan en daar met onze fiets rondrijden, we mochten in ons bed blijven liggen en eten mochten we als we er zin in hadden. Eén ding heb ik mij voorgenomen deze maand: we gaan de lat niet meer zo hoog leggen voor onszelf! Kobe gaat geen twee keer per week naar de voetbaltraining, één judoles per week zal volstaan. Ons huis zal er niet altijd kraaknet uitzien en ik ga me ook niet meer schuldig voelen als we eens geen warm eten op tafel toveren na een drukke werkdag of als de kindjes niet om 7u in bed liggen maar om 8u. Vanaf nu dus niet te veel moetjes maar meer magjes. Is dat afgesproken?
IMG_0680

Meer columns lezen? Volg vanaf deze maand mijn reeks columns in Mini Magazine

You Might Also Like...

19 Comments

  • Reply
    Annelies
    september 25, 2015 at 11:09 am

    Duizend keer dank voor deze post. Hij komt als geroepen. Ik ben ook zo eentje van “moet”: Ik “moet” vanavond nog dit en dat, de kinderen “moeten” leren luisteren, ik “moet” gaan werken, ik zou “moeten” gaan sporten en ik “moet” stoppen met zo onzeker te zijn.
    Het viel mij binnen hoe absurd ik bezig was als ik mijzelf hoorde zeggen “en dit weekend moeten we dan nog naar een feestje ook”. Zucht. Terwijl ik eigenlijk niks liever wil!
    Leren omgaan met de “moetjes” en de “magjes”… het blijft een strijd. Maar jouw post maakt mij er weer eens attent op dat het ook anders kan, en ik probeer het deze maand ook eens écht, dat niet te veel moeten…
    Prettig weekend, Lobke!

  • Reply
    ElsS
    september 25, 2015 at 11:11 am

    Ik ‘moet’ me dat van mezelf ook vaker voornemen. Soms lukt het, soms noet maar ik denk er over na en dat vind ik zelf al een goed begin. Ik probeer onze dochter ook zoveel mogelijk uit te leggen waarom ik iets wil of doe (en waarom daarom dialoog zoveel mogelijk te vermijden). Soms zeg ik haar ook gewoon ‘lat me nu even met rust want ik ben niet goed gezind en dan ga ik boos worden op jou ook al wil ik dit eigenlijk niet’. Het zijn kleine dingen maar ze werken wel.
    Ik merk ook dat ik met ouder worden net iets gemakkelijker (soms toch) foert kan zeggen naar de buitenwereld en ook dat probeer ik onze bijna tiener mee te geven maar kinderen kunnen soms extreem hard zijn voor elkaar en voor zichzelf.

  • Reply
    Johanna
    september 25, 2015 at 11:34 am

    auch, die komt binnen. ik heb hier ook last van. vanmorgen had ik zo graag dochterlief laten uitslapen, met mij ernaast in bed, om dan samen in alle rust op te staan. maar nee, we moeten ons haasten, we moeten werken, we moeten naar school, en dat moet allemaal in een race tegen de klok. in het weekend moeten we iets leuk doen. eigenlijk wil ik gewoon lekker niksen, en dochterlief laten kiezen wat ze doet.
    een gejaagd leven. ik zou ook beter wat meer ‘dolce far niente’.

  • Reply
    Charlotte - Hoge Hakken En Snottebellen
    september 25, 2015 at 12:41 pm

    Mijn oudste zoontje (4) zeurt vaak over het feit dat hij zoveel MOET. Vooral ‘s morgens als hij eigenlijk het liefst van al zou beginnen spelen. Alle ‘moetjes’ (moet opgenomen worden in de Dikke Van Dale) zoals een boterham eten, pipi doen, … zijn er teveel aan. Het MAG soms ook wel allemaal een beetje minder druk voor mij!

  • Reply
    Jess Cee
    september 25, 2015 at 12:41 pm

    BAM ! Zo is het ! #EenMagjesFan 🙂

  • Reply
    Judith (Dietemiet)
    september 25, 2015 at 1:03 pm

    Awel, goed gezegd. Ik ga dat dit weekend ook eens doen. Alleen maar ‘magjes’ en ‘wiltjes’. MIjn huis lijkt ontploft, maar ik ga het NIET opruimen dit weekend. Neh.

  • Reply
    trijnewijn
    september 25, 2015 at 1:15 pm

    Dankjewel! Dankzij jouw post besef ik weer iets beter dat er vrij veel moetjes weggevallen zijn nu ik geen werk heb. Als je zelf terug naar huis gaat is er toch al een zorg minder tijdens de ochtendspits. Al sakker ik op mijn eigen vastzitten thuis, het weinige sociale contact en de schaarse kinderen/huishoudenloze tijd, het zijn voordelen zoals minder moetjes die me erdoor helpen. Die reminder is perfect getimed, die had ik even nodig, dus dankjewel voor je post!

  • Reply
    veronique
    september 25, 2015 at 1:43 pm

    ?
    Toppertje van een post!
    Je neemt het zo rap in de mond. Even wachten, mama moet nog dit doen, nog dat doen. Maar maandag “moeten” we niet gaan werken ? want een dagje verlof. Dochterlief thuis, mama en papa thuis. We maken er een leuk dagje van in Plopsaland, omdat het kan, niet omdat het moet.

  • Reply
    Sofie
    september 25, 2015 at 1:50 pm

    Goed gesproken.
    En altijd gemakkelijker gezegd dan gedaan. Maar als we allemaal samen proberen, zal het wel lukken!

  • Reply
    Claudia
    september 25, 2015 at 2:09 pm

    Heel herkenbaar! Bij mij heb ik nu zo de grens tussen moet en mag gelegd: moet het omdat ik bezig ben met wat een ander daarvan gaat denken anders….dan moet het niet! En moet het omdat ik mezelf er dan beter bij voel los van wat een ander denkt, dan mag het! 🙂 Door tijdsgebrek is het altijd beetje prioriteiten stellen en keuzes maken.
    Ik heb behoorlijk wat moetjes in de wachtrij staan nu, maar zeg regelmatiger al eens foert! Naar de kindjes toe is de les dan ook dat de moetjes er zijn als het over hun eigen bestwil gaat. Maar als de lat gespannen staat, mag ze al eens lager gelegd worden.

  • Reply
    Maai
    september 25, 2015 at 3:25 pm

    Ik zou het geschreven kunnen hebben. Ik ga met je mee doen. Succes

  • Reply
    miss pixie
    september 25, 2015 at 7:30 pm

    Herkenbaar. Altijd maar moeten van het moment dat je ogen opengaan tot het moment dat je gaat slapen. Zelfs “vrije” tijd is gevuld met moetjes..
    Ik hoop dat ik wat moetjes kan leren schrappen en ook wat tijd kan maken voor meer magjes.

  • Reply
    Lotte
    september 25, 2015 at 10:36 pm

    Moeten is een woord dat ook ik veel te vaak in mijn mond neem en eigenlijk het liefst van al geschrapt uit mijn woordenboek zou zien. Op dit moment moet ik mijn nieuwe job erg goed doen, ik moet allerlei hobby’s uitvoeren en ik moet ook nog eens veel lezen, bloggen en andere ontspannende activiteiten doen. Ik begin te voelen dat het te veel wordt en ik hoop dat ik er dit weekend in slaag om wat te rusten. Of is dat dan ook weer van moeten? 😉

  • Reply
    Sofie
    september 27, 2015 at 8:47 am

    Ik ben me er ook erg van bewust. En wij proberen dat moeten vaak los te laten, vooral naar de kinderen toe. Ze moeten al zoveel, of we het nu beseffen of niet. Hier krijgen ze veel inspraak maar toch bepalen wij zoiezo een groot deel van hun dag wat ook aanvoelt voor hen als moetjes.

  • Reply
    liese
    september 27, 2015 at 12:05 pm

    Veel wordt door de maatschappij opgelegd (werken, naar school gaan…) maar heel veel leggen we gewoon onszelf op. Er is ook heel veel dat we doen “om te voorkomen dat anderen ons raar gaan bekijken”. We moeten poetsen, we moeten er goed uitzien, we moeten vers eten op tafel zetten. Er is nog geen kind vergiftigd omdat het eens een week niet is gedweild, als er een keer een spuugplek op je kleren zit, ja wel ja, dan is dat maar zo en vers eten…al goed en wel…maar als je het moet maken in een rush van “moeten moeten”, dan smaakt mij dat niet hoor, als ik de hele tijd mijn kind uit de keuken moet houden omdat het te gevaarlijk is omdat ik aan het koken ben, pffff, geef mij dan maar eens diepvriesmacaroni.

  • Reply
    Dominique
    september 28, 2015 at 10:48 am

    Touché!

  • Reply
    MamaFien
    september 28, 2015 at 12:15 pm

    Zo herkenbaar! Hoe vaak hebben al die intern en extern opgelegde “moetjes” al voor burn-outs en depressies gezorgd?! Ik pleit ook voor een mooi (persoonlijk bepaald) evenwicht tussen haalbare en noodzakelijke “moetjes” en zeer veel “magjes”.

  • Reply
    De lat mag best wat lager - Mama Maai
    september 9, 2016 at 9:25 am

    […] stukje over moetjes en magjes van Lobke zette me eerder deze week aan het […]

  • Reply
    V_Bijengezoem
    september 9, 2016 at 10:29 am

    Ik pleit ook schuldig aan te veel moetjes ! Toch probeer ik bewust, ook andere woorden te gebruiken voor de activiteiten die ik wil doen. Bedankt om ons er nog even op te wijzen.

Leave a Reply

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.