Niet perfect is ook goed

Sinds een aantal weken volg ik op Facebook The Gentlemom en ik raad u aan onmiddellijk hetzelfde te doen want Kirsten en Ellen delen lief en kinderleed, twee geweldige mama’s met een missie die af willen van dat perfecte plaatje.  Afgelopen week verdriedubbelde hun aantal ‘vind ik leuks’ nadat Ilse haar oh zo herkenbare verhaal deed op Charliemag, een verhaal dat duizenden keren gedeeld werd. De mediastorm die volgde was onvoorstelbaar, wat goed is, want zo voelen wij, jonge ploeterende mama’s, ons niet alleen.

Toen ik zwanger was van Kobe had ik een heel ander beeld van het moederschap, ik zou dezelfde levensstijl aanhouden, wat zou een baby hieraan veranderen? Was dat even schrikken toen ik pas bevallen was, hoe zou ik het in godsnaam klaarspelen om opnieuw voltijds te gaan werken en mijn baby achter te laten? Vier jaar en twee kinders later, voel ik mij een echte ploetermoeder om er een term op te plakken. Een mama van twee kinderen die voortdurend multitaskend rollen als mama, lief, carrièrevrouw, vriendin én hobbywonder probeert te combineren, dat ben ik helemaal! Want ik wil eigenlijk ook echt alles en vind het moeilijk om keuzes te maken. Met enkele persoonlijke toptips die ik neerpende in Het Leuke Mamaboek, lukt het wel om alles gecombineerd te krijgen. Al is het niet gemakkelijk soms en allesbehalve perfect. Af en toe op de pauzeknop duwen en genieten is de boodschap, quality time is veel belangrijker dan een proper huis…want ze worden zo snel groot!

Hoe ik die quality time inlas? Ik heb het geluk dat ik 4/5 (=28 uren) bij een geweldige organisatie als Femma werk én waar het Nieuwe Werken wordt toegepast, dus op dat vlak heb ik zeker niet te klagen. Minder werken om meer bij mijn kinderen te zijn, was een must. Dat ik daardoor minder zou verdienen vond ik zelfs niet zo erg. We moeten daardoor een dag minder opvang betalen en hebben meer tijd om dingen zelf te maken. Mijn Lief, die zelfstandige is, heeft spijtig genoeg niet de keuze om ‘minder’ te werken, maar we redden het wel. Al is het niet altijd gemakkelijk.

Daarnaast kan ik één dag per week thuis werken, een Heilige dag voor mij, want dan kan ik keihard doorwerken maar tegelijk kan ik die dag ook om half 4 aan de schoolpoort staan. Woensdag is kindjesdag, die dag ben ik thuis dus een perfecte qualitytimedag! Toch geef ik eerlijk toe dat ik aan het einde van die dagmoe(der) ben dan een dag uit werken gaan.
‘s Avonds en in het weekend werk ik vaak nog een beetje voor mijzelf als freelance journalist, enerzijds omdat ik supergraag schrijf, anderzijds om mezelf nog te ontplooien en te groeien in mijn werk. Ja, ik werk graag en ik raad dan ook aan iedereen aan om een job te zoeken die je echt graag doet. En als werken niet aanvoelt als werken, wordt het toch een beetje minder zwaar.

Maar toch, toch heb ik sterk het gevoel dat ik er niet in slaag en mijzelf én mijn kroost soms echt voorbij hol…Eerlijk? Mijn gezin combineren met mijn werk(en) is soms echt hel! Soms vraag ik mijzelf af waarom ik dit allemaal doe? En hoe ik het allemaal zal volhouden? En heel soms denk ik echt terug aan de tijd dat ik kinderloos was. Hoeveel ‘tijd’ had ik toen? “Wat deden wij toen wij nog met z’n tweetjes waren?” vraag ik soms vol verwondering aan mijn Lief.

Hoog tijd om ons leven te versimpelen dus! En te luisteren naar het toekomstverhaal van Femma : de 30-urenwerkweek. Ik nodig jullie allemaal uit om het dossier arbeid-zorg te lezen en jullie mening te geven. Volgens Unizo-man Karel Van Eetvelt in De Standaard vandaag, is de combinatie arbeid en gezin een probleem voor een minderheid van vrouwen, pardon? Ik hoor graag jullie mening in de comments hieronder. Hoe krijgen jullie je gezin gecombineerd met jullie werk? Alle tips om elkaar te helpen zijn welkom!

En ondertussen blijf ik The Gentlemoms volgen, ik ben één van hun grootste fans, you’ll go girls!