Een weekje thuis zonder kinderen. Meer had ik de laatste schoolvakantie niet nodig om te beseffen hoe hard ik onze twee koters eigenlijk wel mis als ze er niet zijn. Maar tegelijkertijd besefte ik ook wat ik wel soms mis:
- Impulsief zijn. Zomaar even gaan doen waar je zin in hebt zoals koffie gaan drinken met een vriendin, gaan winkelen of een rondje gaan lopen.
- Doorslapen doen onze kindjes gelukkig al lang. Maar uitslapen, lekker lang in bed blijven liggen (met je Lief) en rustig ontbijten. Iets wat vroeger doodnormaal was in het weekend, gebeurt nu nog amper.
- Rustig op het toilet zitten zonder dat er constant een hyperactieve kleuter ‘mamaaaaaaaaa’ roept.
- Zin hebben in seks maar moeten wachten tot de kids slapen of het huis uit zijn.
- Uberhaupt gewoon tijd hebben voor je Lief. Tijd voor elkaar, tijd om ellenlange gesprekken te voeren zonder dat je onderbroken wordt door twee kleuters die constant je aandacht opeisen.
- Tijd hebben voor jezelf.
- Een huis dat piekfijn in orde is. Sinds ik kinderen heb, lijkt het alsof er altijd een bom is ontploft in onze woonkamer.
- Tot een kot in de nacht op café zitten met je lief of je vriendinnen zonder dat je de tijd in het oog moet houden voor de babysit.
- Impulsief op reis of citytrip kunnen vertrekken zonder dat je hiervoor eerst heel je telefoonboek moet afbellen om iemand te vinden waar je een heel weekend je kroost mag droppen.
- Zomaar kunnen thuiskomen van je werk zonder dat je moet denken aan de drukke avondspits die jullie gezin nog te wachten staat. Vers eten op tafel toveren. Kindjes wassen. Verhaaltjes lezen. Kindjes in bed stoppen. Huisje opruimen. De volgende dag voorbereiden en als het even kan tussendoor nog wat werken.
Maar wat ik ervoor in de plaats krijg, is onbetaalbaar! Gelukkig maar!
Wat missen jullie sinds jullie mama zijn? Ben benieuwd!
14 Comments
Karolien
juni 16, 2016 at 4:45 pmWat ik mis sinds ik mama ben, is toch ook het impulsief zijn. Bv: ipv na het werk naar huis te gaan, opgepikt te worden door mijn lief. Om dan door te rijden naar de zee en pas middernacht thuis te komen na een heerlijke strandwandeling en lekker etentje.
Ook nog onze tapasavonden. Snel even naar de winkel rijden en alles klaar maken, goede film en genieten van de rust. Het zijn maar wat voorbeelden maar zoals je zegt.. Wat we in de plaats hebben, zou ik voor geen geld van de wereld nog willen / kunnen missen!
Sandra Van Buggenhout
juni 16, 2016 at 4:53 pmSlapen…vooral slapen 🙂 dat heb ik toch al gemist!! En thuiskomen en in de zetel ploffen en gewoon niks doen! Maar toch die kleine rebel missen als hij is een avondje of nachtje weg is en dan heel zielig naar zijn leeg bedje staren voor ik ga slapen…Oh, een mens wordt toch een weke mossel soms!! 🙂
Sofie
juni 16, 2016 at 5:50 pmGewoon nu en dan alleen zijn, genieten van de rust, met niemand hoeven te praten. Zoiets eenvoudigs maar het heeft me best wel tijd gekost om eraan te wennen dat je altijd in gezelschap bent als moeder.
sofie
juni 16, 2016 at 8:17 pmExact hetzelfde voor mij. Gewoon helemaal alleen zijn en liefst ook eventjes helemaal niks doen.
Mammalien
juni 16, 2016 at 6:34 pmIk mis inderdaad ook wel die onvoorspelbaarheid. Ging je vroeger gewoon NIET koken of niet eten, nu moet dat. En je gaat ook niet zomaar even naar de film met je lief of slapen of… want het avondprogramma moet worden afgewerkt tot ze in bed liggen.
Maar als ik al eens een avond alleen met man ben mis ik vooral de kinderen 🙂
Katrien@huisjethuisje.com
juni 16, 2016 at 9:17 pmEen heel gelijkaardig lijstje. Uitslapen en RUSTIG kunnen wakker worden. Maar ook verre avontuurlijke reizen. Een maaltijd kunnen eten zonder glazen die omvallen en kinderen die naar toilet moeten en je dus tijdens het eten een poep mag afvegen. Een hele dag luilekker in de zetel en series kijken. Een lange autoreis zonder gezaag op de achterbank. De muziek in de auto loeihard mogen zetten.
Evy
juni 16, 2016 at 9:54 pmAlleen naar het toilet gaan , en eens gewoon ziek kunnen zijn (lees: een hele dag in bed tv kijken en slapen, zonder opvang te moeten regelen en toch nog wat huishouden te moeten doen)!
Barbara
juni 16, 2016 at 11:49 pmik mis exact hetzelfde als jij! 🙂
Judith (dietemiet)
juni 17, 2016 at 5:10 amEten voor de tv, met mijn bord op mijn schoot, zoals toen ik op kot zat ? Eigenlijk gewoon op alle vlakken leven zoals toen ik op kot zat! Lekker egoïstisch helemaal mijn eigen zin doen, zonder schuldgevoel. Maar daar kan ik ook niet langer dan twee dagen van genieten, want daarna mis ik de kinderen alweer …
Sarah
juni 17, 2016 at 9:21 amUitslapen, dat mis ik vooral. Met 2 vroege vogels in huis, is dit onmogelijk geworden.Of gewoon eens een dagje luieren zonder dat je steeds de was en plas moet doen. En ik mis ook al de rest van jouw lijstje :-).
Bijdehand
juni 17, 2016 at 1:52 pmZo herkenbaar! 🙂 Met een grote glimlach lees ik altijd je verhalen over het moederschap (de andere verhalen ook hoor :). Graag zou ik wel eens mijn mobiele telefoon of tablet langer dan 1 minuut willen vasthouden zonder ‘Ik, mama, ik wil vasthouden, mamaaa…’. En dan het liefst ook nog eens ongestoord een kop thee en een groot stuk chocola erbij kunnen opeten 😀
Rimke
juni 17, 2016 at 3:41 pmIk mis precies hetzelfde! En de onbezorgdheid die ik had. Voorheen reisden we de hele wereld rond, wie deed ons wat. Nu reizen we nog steeds maar na alle aanslagen de afgelopen tijd kijk ik extra om mij heen en mijn hart maakt altijd een sprongetje van schrik als ik een ambulance hoor ferwijl de kinderen aan het buiten spelen zijn. Maar inderdaad: dat weegt niet op tegen alle onvoorwaardelijke liefde die je ervoor terug krijgt.
fieke
juni 17, 2016 at 6:21 pmIk ben vooral benieuwd of ik dit alles binnen enkele weken of maanden zal missen, maar ik denk dat ik het vooral moeilijk zal hebben met niet meer alleen zijn en gebrek aan rust en slaap. Toch nog maar even ‘genieten’ van de gedwongen rust nu dan… 🙂
B-Naais
juni 20, 2016 at 10:06 amVooral het impulsief zijn onder ons twee. Bv snel de Vespa nemen en ergens naartoe rijden. ‘s Avonds last minute een cinema doen. Op weekend vertrekken.
Maar eigenlijk houdt vooral onze hond ons tegen, de kinderen zijn vanaf dag 1 overal mee naartoe gegaan. En we trekken regelmatig wel wat tijd uit voor ons tweetjes.