0
Opvoeding

Van de gewone school naar de freinetschool…wij maakten de overstap!


Wat als…je kind elke avond doodongelukkig van school komt en helemaal dichtklapt omdat het hem te veel wordt?
Wat als…je kind na school regelmatig huilt omdat het het gevoel heeft dat het niet mee kan en aan het ‘staartje van de klas hangt’ (echt gezegd!)
Wat als…je kind jaar in jaar uit het gevoel heeft dat het faalt en de druk niet meer aan kan?

Wie ons volgt via Instagram weet ondertussen dat onze twee oudste kindjes begin januari van school veranderden en overschakelden van een reguliere school naar een freinetschool. Overstelpt met vele vragen, verontwaardigde reacties maar ook positieve berichtjes, schrijf ik deze blog in de hoop je te informeren en misschien een klein steentje te verleggen (en jullie overtuigen om hetzelfde te doen) . Want eerlijk? Ik heb nog geen ogenblik spijt gehad van onze keuze.

Toen we pas in dit dorpje kwamen wonen, was het een logische keuze om gewoon voor het dichtsbijzijnde schooltje te kiezen. Hoe gemakkelijk is dat ook niet? Op nog geen kilometer van huis een schooltje vinden waar je te voet of met de fiets naartoe kan. Tuurlijk waren we enthousiast en schreven we ons oudste zoontje meteen in. Toch kwamen we regelmatig in contact met andere ouders wiens kinderen naar een freinetschool of steinerschool gingen en na wat informeren en babbelen hier en daar was ik helemaal gewonnen voor deze schooltjes en de manier van lesgeven. ‘Maar is dat niet omslachtig en het zal wel goed gaan hier dicht bij ons’ Hoe vaak heb ik dit niet tegen mijzelf en tegen mijn lief gezegd? En dat was ook zo, in de kleuterschool was er geen enkel probleem.

Tot in het eerste leerjaar…daar begonnen de probleempjes. Kobe was nog zo speels en het was alsof hij helemaal dichtklapte op school. Met wat extra hulp, logopedie, extra huiswerkbegeleiding…geraakte hij weliswaar tot in het derde leerjaar, toch met heel veel tranen en een constante stress. Een IQ-test wees uit dat er helemaal geen probleem was en dat hij bij de middenmoot hoorde. Tot het laatste oudercontact op school…’Kobe heeft het niet gemakkelijk en het zou alleen maar moeilijker worden voor hem en misschien moesten we Kobe toch eens laten testen op ADD of ADHD of ….?’

Misschien moeten we toch ook maar eens gaan babbelen met het freinetschooltje hier verderop zei ik tegen mijn lief vlak voor de herfstvakantie? Zo gezegd zo gedaan. Ik maakte een afspraak met de school en we hadden geluk: er was nog 1 plekje vrij in het eerste en 1 plekje in het derde leerjaar. We zouden dus snel moeten beslissen om het wel of niet te doen maar na veel lezen over freinet, twee gesprekjes met de zorgjuf en een bezoekje aan de school met de kindjes zelf, waren we vast overtuigd: hier horen onze kindjes thuis.


Wat ons over de streep trok?

Ons buikgevoel zat meteen goed in dit schooltje. Maar er waren nog een aantal factoren waar we meteen voor bezweken en waar onze kindjes volledig in pasten. Want ja, het is echt wel anders dan de klassieke lagere school. Een kindgerichte school waarbij ze kennis opdoen uit de ervaringswereld van de kinderen zelf. Zo hebben ze elke dag een kringgesprek waarbij ze leren opkomen voor hun eigen mening en hun gevoelens moeten leren uiten. Waar ze een nieuwtje uit de actualiteit komen vertellen en er een fijn knutselwerkje bij maken. Ze werken ook aan bepaalde projecten die de kinderen zelf kiezen.

Zo bracht ons Kobeke afgelopen week zijn nieuwsje mee en vertelde voluit over de spijbelende jongeren en de Klimaatmars. Aan de hand daarvan knutselde hij zelf onze planeet en hij vertelde daarbij waarom het zo belangrijk is om zo goed voor onze aarde te zorgen want we hebben er maar eentje. Geweldig toch hé?

Ze leren vooral ook zelfstandig werken zoals het schrijven van vrije teksten, zelf hun werk plannen… En het is ook een supercreatieve school! Echt iets voor onze creatieve kindjes. Ze mogen hun creativiteit volop tonen en leveren hun eigen inbreng bij kunstwerkjes, vrije tekst, toneel, poëzie, dans. Veel buitenspelen, op uitstap gaan, in de natuur zijn en openluchtklassen…het zijn ook allemaal extra factoren die ervoor zorgen dat kinderen keihard kind kunnen zijn in de freinetschool.

Er wordt in het freinetonderwijs wel wat van ouders verwacht. Als je dus kiest om je kind naar een freinetschool te laten gaan, ga je een engagement met de school aan. Dat doe je door taken op te nemen zoals mee helpen tijdens projecten en ateliers, uitstapjes mee begeleiden, klus-en opruimdagen, mee helpen met buitenschoolse activiteiten. Het zorgt er wel voor dat je andere ouders veel sneller kent en dat er een meer open sfeer hangt. Wat ik ook bijzonder fijn vind, is dat je je kind mag afhalen aan het klasje in plaats van aan de poort. Zo ben je plots geen schoolpoortmoeder meer en heb je een veel beter contact met de juffen of meester van je kind. Het heeft afgelopen weken al meermaals zijn nut bewezen, geloof mij.

En Kobe en Frauke zelf? Wat vinden die er eigenlijk van?
Laat ons zeggen dat de eerste schooldag bijzonder moeilijk was (en wat doet het pijn aan je moederhartje om je kindjes zo kwetsbaar te zien). Maar mijn lief en ik zijn zo ontzettend fier op onze twee kindjes..je moet het toch maar doen zo midden in het schooljaar veranderen van school en al je vriendjes en rituelen loslaten. Dankbaar ben ik omdat ze zo goed en warm ontvangen zijn die eerste dag. Wanneer we ze ‘s avonds gingen ophalen waren ze dolenthousiast over hun nieuw schooltje. ‘Ik was maar even verlegen maar in het midden van het kringgesprek was het helemaal weg’ zei Kobe na de eerste schooldag. Zegt dat genoeg hoe hij zijn eerste dag met glans doorstaan heeft?

Na twee weken kan ik zelfs zeggen dat ik al een verschil merk en dat onze Kobe helemaal aan het openbloeien is. Ik denk dat ik binnenkort echt een ander kind in huis heb. Frauke is sowieso al een open en sociaalvaardig kind en heeft eigenlijk weinig moeite met de verandering. Natuurlijk mist ze bepaalde ritueeltjes en haar vriendjes, maar die ziet ze nog in de chiro dus ze hoeft niet alles achter te laten.

En voor mensen die zich zorgen maken over de leerstof en de eindtermen. no worries! Ze moeten dezelfde eindtermen behalen. Alleen de manier waarop ze onderwijs krijgen is anders. De leerstof wordt vooral ervaringsgericht aangeboden en ze gaan het meer zelf ontdekken. Natuurlijk worden ze niet helemaal losgelaten, maar zelfstandig leren werken en in groepjes werken zijn wel een must. En natuurlijk zijn wij er als ouders ook nog om hen zo veel mogelijk te helpen en ondersteunen.

Hier zit dus een fiere mama achter haar computer te schrijven over de nieuwe school die na twee weken er vast van overtuigd is dat we de juiste keuze hebben gemaakt.

Zoek je meer info over het freinetonderwijs? Volg dan deze pagina Freinet ouders op Facebook.

Heb je nog vraagjes over onze verandering en onze keuze? Stel ze gerust.

You Might Also Like...

17 Comments

  • Reply
    Marthe
    januari 20, 2019 at 12:09 am

    Dag Lobke,
    Ik reageerde nog nooit eigenlijk maar nu voel ik dat het moet,
    Onze kindjes zijn net overgeschakeld van Freneit naar regulier onderwijs!
    Er was geen enkel toezicht tijdens de speeltijden ,neen zelfs niet bij de kleuters
    Speeltijd was van 10 tot 12, dan vlug boterhammen eten en terug buiten tot 14 u dan weer speeltijd van 14.30 tot 15u
    Winter en zomer
    Nu vinden we het belangrijk dat kinderen buiten spelen maar trop is te veel. Tussen door speelden ze, leuk en aardig maar een 3 de kleuterklasser wil echt wel wat uitdaging.
    Hier kwam er 1 thuis huilde omdat hij nooit iets leerde alleen maar moest kleuren,
    Ik begrijp je keuze voor Kobe maar onthoud dat er zowel in het reguliere als in het ervaringsgerichte onderwijs heel wat kaf tussen het koren zit. Het is maar wat je treft.
    Blij voor jullie dat jullie een goede Freneit school troffen maar dat is bijlange na niet overal het geval, je goed informeren is zeer belangrijk idd. Groetjes

  • Reply
    Moederschip
    januari 20, 2019 at 6:10 am

    Fijn dat je oudste zich zo goed voelt nu! Is Frauke dan vooral uit praktische overwegingen mee gegaan of had zij het ook moeilijker? Lijkt me echt niet evident om zo’n beslissing te moeten maken. Mag ik vragen hoe jullie de uiteindelijke keuze tussen freinet en steiner hebben gemaakt?

  • Reply
    Veerle
    januari 20, 2019 at 8:32 am

    Blij dat het voor jullie werkt. De ene school is de andere niet. Wat je schrijft over jullie Freinet-school is nagenoeg allemaal van toepassing op onze reguliere school. Ik zou zelf mijn kinderen nooit naar methode-onderwijs sturen. Het gebrek aan duidelijkheid zou voor hen niet werken. Zelfstandigheid aanleren is goed, maar in Freinet worden daar m.i. te snel te grote stappen in gezet. Ik houd van meer sturing, op een positieve manier uiteraard.

    Uit onderzoek blijkt trouwens dat de intrinsieke motivatie van kinderen in Freinet kleiner is dan die van kinderen in regulier onderwijs. Ook daar dus niet te snel veralgemenen. Ik denk niet dat alle ouders die hun kinderen naar een reguliere school sturen een schop onder hun kont verdienen. Vaak is dat een net zo weloverwogen keuze.

    Wat de eindtermen betreft: dat zijn de absolute minimumdoelen. De meeste scholen proberen meer te bereiken met hun leerlingen. Het hier inroepen als argument om te concluderen dat kinderen even veel leren, is dus wat zwak. Dan vergelijk je beter resultaten op tests. Maar ik heb begrepen dat het vooral omwille van andere aspecten is dat jullie Kobe en Frauke hebben veranderd van school. Daar is ook niks mis mee. Alleen heb ik er moeite mee dat je ervoor kiest het cognitieve zo snel van tafel te vegen op basis van een zwak argument.

    Ik wou dus even nuanceren want je blog wordt door veel mensen gelezen en dan is correcte informatie wel cruciaal.

    Veel succes nog!

  • Reply
    Ilse
    januari 20, 2019 at 9:13 am

    School ligt gevoelig en zeker als het over je eigen ervaringen en kinderen gaat. Wij hebben vier jaar geleden ook de overstap gemaakt van een reguliere school (lekker dichtbij, maar zo klassiek en ouderwets) naar een Freinetschool en dat is voor ons een heel goede beslissing geweest! Mijn twee kinderen zijn hoogbegaafd (niet omdat wij dat willen of denken, maar met een attest) en het is pas in de Freinetschool dat ze eindelijk werden uitgedaagd door de zorgjuf. Natuurlijk zijn er grote verschillen tussen scholen, maar je leert alleen maar als je jezelf goed voelt en dat kan in eender welke school zijn.
    Er zijn inderdaad goede en minder goede scholen; eender welke pedagogie ze aanhangen. Toen wij overschakelden, vond een kennis het nodig om te zeggen dat mijn dochter alleen maar een job ging vinden achter de kassa van de supermarkt. Serieus?? Ze zit nu al in het middelbaar en is bij de beste leerlingen. Niet omdat ze zo slim is (ja, dat speelt mee), maar vooral omdat ze in de lagere school onder begeleiding zelfstandig heeft leren schematiseren, plannen, samenwerken,… Voor ons is de overgang een godsgeschenk geweest dat ons gered heeft van huilende kinderen naar enthousiaste exemplaren. Succes voor alle kinderen; in welke school dan ook.

    • Reply
      Ilse
      januari 20, 2019 at 9:20 am

      Nog vergeten: in de vorige post wordt naar mijn mening te algemeen geoordeeld over Freinet. De auteur zou haar kinderen nooit naar een methodeschool sturen, maar heeft wel een oordeel klaar over Freinet. Het is echt moeilijk om de soorten scholen te vergelijken, geloof me. Als ik naar het schoolniveau kijk van kindjes van vrienden of vrienden van mijn kinderen, verschilt dat echt niet! Vaak integendeel… Ook over zelfstandig werken en geen structuur kan ik kort zijn: bij onze Freinetschool is er geweldig veel structuur. Mijn zoon heeft moeite met zich organiseren; wel; daar wordt persoonlijk met hem op gewerkt. Ik denk dat nuances dus zeker op hun plaats zijn in dit verhaal…

  • Reply
    Marijke
    januari 20, 2019 at 9:17 am

    Mijn kind zit weliswaar niet op een Freinet of Steinerschool, maar wij zijn afgelopen jaar wel bewust verhuisd van een stad naar een dorp, waardoor we de school van 450 leerlingen (en voornamelijk resultaatgericht) hebben kunnen inruilen voor een dorpsschool met nog geen 100 leerlingen (en vooral blij kind gericht, en een blij kind leert veel makkelijker). Zo ging ze van een klas van 34 kindjes naar een klas met 16 kindjes. Ook halverwege het schooljaar, en toch met een flinke verandering…..maar wat kwam ze in een warm bad terecht! Er wordt hier ook zoveel beter naar het individuele kind gekeken, niet meteen een sticker opgeplakt, maar eerst andere methodes aangereikt als iets niet helemaal lukt. De talenten van de kinderen worden ook gezien en benoemd. Het liefst had ik haar naar een Steinerschool (of vrije school) gestuurd, maar de dichtstbijzijnde zit op drie kwartier rijden (in de spits dus ruim een uur) en dat ging me echt te ver. We wilden ook zo vrij mogelijk wonen zodat ze thuis écht tot rust kan komen. (Als ze kinderen buiten hoort, móet ze ook naar buiten, ook al is ze eigenlijk gesloopt…..ze is (of was) heel bang iets te missen. Een woonwijk was dus geen optie) Ook besteden ze hier heel veel tijd aan creatieve vakken en drama. Iedere periode is er wel een voorstelling of activiteit. Klassen helpen elkaar onderling, de hoogste groepen ondersteunen de jongere kinderen. Ook het afscheid van groep 8 gebeurt met alle leerlingen ‘s avonds, en alle ouders van de hele school. Ik heb dat nooit eerder meegemaakt op een school en vond dat heel bijzonder. (Normaal gebeurt het alleen met de ouders van groep 8, en de leerlingen van de andere klassen kijken overdag op school naar de musical) Al met al, begrijp ik je volkomen! Wat nou stickertje ADD? Ik heb een beelddenkertje….. zien en doen is wat ze nodig heeft. Zelf iets lezen in een boek is nog te hoog gegrepen, al gaat het steeds beter. Minutenlang luisteren naar instructie lukt gewoon nog niet. Maar ze is 7!! Dat komt echt wel. En gaandeweg ervaren kan ze als de beste. Ze vergeet het geleerde nooit meer, weet zelfs nog waar ze was en wat voor weer het was toen ze het leerde. Ik heb er eens een blog over geschreven: HSP….en als je kind anders leert. Het voelde voor mij zo als vechten om te bewijzen dat mijn kind echt slim genoeg is en geen labeltje verdiende. Nee, ze hoort niet bij de 50% middellijn……maar dat betekent toch niet meteen dat ze ‘een gebrek’ heeft? De wereld heeft mensen nodig die buiten het gemiddelde denken. We zouden geen stap verder komen als iedereen gemiddeld zou zijn. ‘If you judge a fish by his abbility to climb, he will believe he is stupid his whole life.” ❤

  • Reply
    Julie
    januari 20, 2019 at 11:04 am

    Hey hoe zit het dan voor verder… voor het secundair onderwijs? Hebben ze dan goede studeermethodes mee gekregen voor verder te gaan studeren? Ik ben hier niet zo goed over geïnformeerd.

    Tof dat je je buikgevoel volgt en dat je gelukkig bent op deze manier! Zelf sta ik in een 3e kleuterklas in het GO en ik probeer ook zoveelnmogelijk etvaringsgericht te werken ib de klas. Alles hangt af van de ervaringen van de leerkrachten en het beleid op een school.

  • Reply
    Lobke
    januari 20, 2019 at 11:46 am

    Volgens ons gaan ze even goed naar een regulier secundair onderwijs kunnen maar evengoed naar een freinet secundair onderwijs. Hier een beetje verderop is ook een nieuwe school opgericht: https://www.labonderwijs.be/en die heeft ook wel mijn aandacht getrokken, dus wordt hier zeker nog vervolgd! Fijn dat je zo positief komt reageren. Liefs, Lobke

  • Reply
    Sara
    januari 20, 2019 at 11:56 am

    De pasopgerichte Freinetschool in het dorp was grandioos gebuisd door de doorlichting. Daar halen ze de doelen dus nog helemaal niet. Die inspectieverslagen zijn gewoon online te vinden, ik zou die zeker lezen wanneer je een school kiest. De Freinetschool verderop is bijvoorbeeld wel goed. Zelf kunnen we twee scholen uit het reguliere net vergelijken. Daar zit al een hemelsbreed verschil in (de ene totaaal NIET kindgericht, echt vreselijk, het welbevinden van de juf staat voorop). Niet elke Freinet-school zal dus ook hetzelfde zijn.

    Uit onderzoek blijkt trouwens dat kinderen in Freinet wat onderpresteren. Er zitten veel ouders van hooggeschoolde mensen, dus de gemiddelde scores vallen op zich goed mee, maar veel kinderen zouden in regulier onderwijs betere resultaten behalen. Veel Freinet-scholen trekken tegenwoordig ook een heleboel kinderen aan met leer- en andere problemen aan. De vraag is of de kwaliteit daar gegarandeerd kan blijven. Tien jaar geleden waren het de wat ‘alternatieve ouders’ die kozen voor Freinet. Nu zijn er veel kindjes met problemen. (woorden van een schooldirecteur die mijn man kent) Ik denk dat je naar je kind moet kijken. Die van mij zijn elke morgen supergelukkig als ze de schoolpoort binnenwandelen … Een schop onder mijn kont moet ik dus niet omdat ik mijn kind niet naar Freinet stuur ;-).

    Wel super dat Kobe zich beter in zijn vel voelt! Een ongelukkig kind elke dag, dat is echt vreselijk om te zien he …

  • Reply
    Veerle
    januari 20, 2019 at 12:41 pm

    Veel anekdotiek in de reacties hierboven. Ik sluit me helemaal aan bij de opmerking om doorlichtingsverslagen te lezen per school. Die geven een objectiever beeld. En ook de ene Freinet-school is uiteraard de andere niet!

    Het klopt dat veel hoogopgeleide ouders voor Freinet kiezen. De instroom is er niet gemiddeld. Reguliere scholen krijgen doorgaans een diverser publiek. Daarop corrigeren is noodzakelijk als je scholen vergelijkt qua niveau. Dat gebeurt enkel in wetenschappelijk onderzoek.

    Maar het is inderdaad een gevoelig thema. Sowieso wens ik elk kind het beste toe, in wat voor school dan ook.

  • Reply
    Laura
    januari 20, 2019 at 1:39 pm

    Voor veel mensen heel duidelijk een beladen thema. Ik denk dat het per kind en ouder afhankelijk is welk schooltype of beter gezegd school (aangezien terecht wordt opgemerkt dat de ene Freinet school de andere niet is of de ene reguliere de andere niet) het best past. Ik vind het goed dat de diversiteit er is en er indien mogelijk op maat gekozen kan worden. Fijn dat jullie en Kobe er zo happy mee zijn!

  • Reply
    Kathleen
    januari 20, 2019 at 9:03 pm

    Onze zoon -nu bijna 25 jaar oud- volgde kleuter- en lager onderwijs in een Freinetschool. Hij was een eigenwijs en hoogbegaafd kind en omwille daarvan kozen wij voor Freinetonderwijs. Hij bloeide er helemaal open , werd er begrepen hoewel hij niet altijd even gemakkelijk was en kreeg er een basis voor zijn leven,daar zijn wij van overtuigd. Hij volgde regulier middelbaar onderwijs en de overgang was nooit een probleem. Later volgde hij universitaire studies en doctoreert nu zijn tweede jaar.
    Ik denk dat veel mensen negatief reageren uit onwetendheid van wat Freinetonderwijs precies is. Dat is heel erg jammer
    Wij staan niet negatief tegenover klassiek onderwijs op zich maar we zijn grote fan van Freinet !

  • Reply
    marlies
    januari 21, 2019 at 9:15 am

    Het is precies een gevoelig onderwerp. Mijn kindjes zitten in het regulier onderwijs, en ik heb je bericht niet zo gelezen alsof je dat zou bekritiseren. Ik denk dat jullie de juiste keuze maakten: je kind elke dag ongelukkig uit school zien komen, breekt je hart. Een andere aanpak kan dan wonderen doen. Ik heb geen uitgesproken mening voor of tegen Freinet, en al zeker niet op niveau van lagere school. Kinderen zullen ook daar leren wat ze moeten leren. Stress en druk komt er later sowieso genoeg. Ik vind dat kinderen ook ‘kind’ mogen blijven. Ik hoop dat het verder goed blijft gaan!

  • Reply
    Wanda
    januari 25, 2019 at 8:48 pm

    Wow, duidelijk een gevoelig onderwerp … Hier schakelde de oudste zoon in de 4de middelbaar na de kerstvakantie over naar een Steinerschool, en ik kan alleen maar zeggen dat dat voor hem de beste beslissing ooit was. Geen enkele van de andere kinderen in ons gezin zou daar zijn weg vinden zoals hij die daar gevonden heeft ! En daar gaat het toch om ? De school en de methode vinden die bij elk kind past ! En dan zijn die eindtermen toch ondergeschikt ? Wat ben je met een school waar gestreefd wordt naar topresultaten en je kind doodongelukkig is ? Wat ben je met een kind dat uitblinkt in Latijn of wiskunde, maar zich ganse dagen rotslecht voelt op school ? Daar bedank ik dan toch voor …. Chapeau Lobke voor jullie keuze, en het durven zetten van een stap om je kind gelukkig te zien !

  • Reply
    Lotte
    januari 31, 2019 at 7:25 am

    Zo mooi gezegd.
    Ik heb vaak het gevoel dat ik me moet verantwoorden voor onze Freinet-keuze. En er waten de klassieke twijfels of wij wel de juiste keuze hadden gemaakt. Nog geen moment spijt sinds onze jongens vertrokken zijn op school.
    Je verwoordt het echt zo goed!
    En een gelukkig kind, is dat niet wat we allemaal willen?

  • Reply
    Anneke
    januari 31, 2019 at 12:06 pm

    Ik moet zeggen dat ik met Freinet-onderwijs geen ervaring heb, maar dat ik (nu mijn zoontje in het zesde leerjaar zit van een traditionele school) toch wel vaak eens denk ‘Had ik hem niet beter naar een Freinetschool gestuurd? Wij hebben hier eentje op het einde van onze straat en die is naar het schijnt heel goed.
    Nu, ivm dat methode-onderwijs: met Freinet geen ervaring, wel met Steiner. Zo zijn allebei mijn stiefkinderen naar een Steinerschool gegaan en ook al volg ik de meningen dat niet iedere school hetzelfde is, toch was het extreem opvallend dat ook die Steinerschool de eindtermen niet haalde en mijn stiefkinderen uiteindelijk met een immense achterstand gestart zijn in het traditionele middelbaar. De oudste vroeg er zelfs zelf achter om te mogen veranderen, ze had er genoeg van om in alles achter te zijn op leeftijdsgenootjes (in de familie en vriendenkring). Hun kleuteronderwijs vond ik dan weer geweldig 🙂
    Zo zie je maar, er is overal wel iets van te zeggen. En de ene vind het ene goed en de andere vindt het andere dan weer goed. Kwestie van hoe je kind is en wilt en wat je als ouder wilt, zeker? 😉

  • Reply
    Zeebroek
    februari 1, 2019 at 5:08 pm

    Hey lobke, mijn lobke zit bij Kobe in de klas en wij zijn ook nieuw sinds dit jaar. WIJ hebben ook geen spijt van onze beslissing. Z ij zaten vorig jaar in een gewone basisschool en als ik de tijd kon terug draaien zou ik het doen. Zij zijn nu ook gelukkige kinderen met vriendjes.. Ik begrijp dat schoolkeuze belangrijk is en ieder kind andere noden heeft wat je belangrijk vind als ouder ook!! Maar het ALLERBELANGRIJKSTE IS DAT JE KIND GELUKKIG IS welke school welke methode ook en dat waren ze ervoor niet. Grts katie

Leave a Reply

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.