Hoe gaat het op de freinetschool van Kobe, Frauke & Milleke?

Het moet zowat de meest gestelde vraag zijn die wij het afgelopen jaar kregen. Precies één jaar geleden in november-december 2018 beslisten wij onze kinderen over te laten schakelen naar het freinetonderwijs. En eerlijk? Het was onze beste beslissing ooit en ik heb mij al dikwijls afgevraagd waarom wij niet meteen voor een freinetschool hebben gekozen.

Een school waar je kind echt kind mag zijn
Want wat als…je kind elke avond doodongelukkig van school komt en helemaal dichtklapt omdat het te veel wordt?
Wat als…je kind na school regelmatig huilt omdat het het gevoel heeft dat het niet mee kan en aan het ‘staartje van de klas hangt’ (echt gezegd!)
Wat als…je kind jaar in jaar uit het gevoel heeft dat het faalt en de druk niet meer aan kan?

Van het traditionele onderwijs naar het freinetonderwijs : wij deden het
Wie ons volgt via Instagram weet ondertussen dat onze twee oudste kindjes begin januari 2019 van school veranderden en overschakelden van een reguliere school naar een freinetschool. Een jaar later ben ik nog altijd zot content en dankbaar dat we de stap hebben gezet. Overstelpt met vele vragen, verontwaardigde reacties maar ook positieve berichtjes, schrijf ik deze blog in de hoop je wat meer te kunnen informeren over de principes van een freinetschool.

“Ons kind gaat weer met goesting naar school”

Wat is een freinetschool eigenlijk?
Een freinetschool is een methodeschool. In een methodeschool hechten ze veel meer belang aan de totale ontwikkeling van het kind. De nadruk ligt niet alleen op kennis vergaren maar ook op sociaal-emotionele vaardigheden. Ervaringen en belevingen van de kinderen zijn het uitgangspunt voor het onderwijs.

En laat dat nu net hetgeen zijn wat onze kindjes echt fantastisch vinden. Hebben ze in het weekend iets interessants gedaan zoals een uitstapje naar de krijtrotsen van Dover in Engeland, dan neem je toch gewoon een stuk steen mee naar de klas om hem te onderzoeken of om erover te vertellen in de kring? Meegestapt met de Klimaatmars? “Mama, wil je wat foto’s naar de juf sturen dan kan ik erover vertellen.” Kringgesprekken, vrije teksten, werktijd, forums,…het zijn ondertussen termen die heel gewoon geworden zijn omdat we echt ingeburgerd zijn in het niet meer zo nieuwe schooltje. Maar het zijn wel die dingen die het zo leuk maken voor onze kinderen en die ervoor doen zorgen dat ze echt met keiveel goesting naar school gaan. Punten zijn niet meer aan de orde, huiswerk hebben ze maar één keer in de week en hun (week)werk moet op het einde van de week klaar zijn, en niet meer altijd op het einde van de dag. Maar wanneer we het uitgebreide Klimboek (rapport) mee naar huis krijgen vol brevetten en extra comments van de juffen, meester, coaches, dan weet je gewoon dat het goed zit.

Blinkende kinderen
Oh ja, dit wilde ik nog even meegeven. Vorig jaar interviewde ik voor de scholenreeks voor Maison Slash de meester van onze Kobe en ik zou het zelf niet schoner kunnen verwoorden:

Florian: ‘Kinderen kunnen zichzelf uiten op heel wat verschillende manieren. Ze laten zien waar ze goed in zijn en komen over het algemeen met goesting naar school. Hun knap werk wordt niet alleen getoond aan de klas maar ook aan de rest van de school én aan ouders. Zo kan een kind dat het behoorlijk moeilijk heeft met taal toch een trots moment hebben wanneer hij zijn met veel inzet gemaakte vrije tekst presenteert in de kring. Het zijn die momenten, waarin kinderen staan te blinken met hun prestatie, die het voor mij de moeite waard blijven houden om me elke dag in te zetten. Als leerkracht is het wel een uitdaging om alles georganiseerd te krijgen. De kinderen van je klas zijn op eenzelfde moment met heel wat verschillende dingen bezig. Als leerkracht moet je dat in goede banen zien te leiden. Niet gemakkelijk, zeker niet als je als leerkracht start in een freinetschool.’

Hij had het onder andere ook over kinderen die pas later instromen in het freinetonderwijs, zoals onze kinderen:

Florian: ‘Een andere uitdaging is dat onze school een grote zij-instroom ondervindt: kinderen die bijvoorbeeld pas in het 3de leerjaar in onze school terechtkomen. Dit is jammer genoeg vaak het gevolg van een negatieve keuze. Het lukt niet goed in het traditioneel onderwijs, dus ze proberen het in het freinet. Na een tijdje krijgen we die kinderen mee in ons verhaal en hervinden ze vaak hun goesting om naar school te komen. Het zorgt dus zeer vaak voor mooie wendingen in de schoolcarrière van een kind.’

Van schoolmoe naar opengebloeid kind
Die mooie wending, die is helemaal waar, zeker in het geval van onze Kobe. Ik mag er niet aan denken hoe het met hem zou gaan vandaag mocht hij in het gewone traditionele onderwijs gebleven zijn. Help! Dan had ik waarschijnlijk een volledig in zichzelf gekeerd schoolmoe kind zonder zelfvertrouwen. Gelukkig kreeg ik vorig jaar deze tijd te horen dat er wel nog twee plekjes vrij waren voor onze kinderen. Twee lege plekjes die snel ingevuld werden en waar ik tot op vandaag het hele schoolteam zo dankbaar voor ben, dankbaar voor de warmte en openheid waarmee onze kinderen opgenomen zijn in hun nieuwe schooltje. En heel gelukkig dat ook ons Milleke sinds november een plekje heeft in het schooltje waardoor hij van bij het begin mee kan in het freinetsysteem.

Ons ganse gezinnetje gelukkig
En weet je wat echt de max is? Niet alleen onze kindjes kregen een hele hoop nieuwe vriendjes, ook wij als ouders zijn veel nauwer betrokken bij het schoolleven van onze kinderen waardoor ook wij heel wat nieuwe vrienden gemaakt hebben met andere ouders waarmee we volgend jaar zelfs samen op vakantie gaan. Yay, hoe leuk is dat inderdaad!

“Gaan je kinderen wel naar het middelbaar onderwijs kunnen?” “Leren ze nog even veel als op een gewone school?” Je wilt niet weten welke vragen wij krijgen en hoeveel meningen er bestaan over het freinetonderwijs. Heel vaak krijg ik ook te horen dat onze kinderen een hele dag hun zin mogen doen of de hele dag spelletjes spelen. “Het is er vrijer zeker?” Hummm! Laat ik dit eventjes duidelijk stellen: natuurlijk zullen Kobe, Frauke en Mil naar het middelbaar onderwijs kunnen (we zijn wel al volop op zoek naar een freinet middelbare school omdat we zo’n grote fan zijn maar dat ter zijde). Ik heb zelfs het gevoel dat ze net dat ietsje meer leren op een freinetschool: plannen, zelfstandig werken, sociale vaardigheden, lief zijn voor elkaar en ruzies oplossen, babbelen, zelfvertrouwen kweken, kritisch denken, vrije teksten schrijven, zelf Powerpointpresentaties maken, de actualiteit op de voet volgen… Ik blijf het zo jammer vinden dat er vaak negatief gereageerd wordt op methodescholen terwijl die eigenlijk perfect naast traditionele scholen kunnen staan. Past jouw kind beter in een gewone school, fine! Maar onze kinderen passen beter in een methodeschool en dat is ook fine! Meer dan fine zelfs.